Δυστυχία σου Ελλάς

Ποιοσ είδε κράτοσ λιγοστό
Σ' όλη τη γη μοναδικό
Εκατό να εξοδεύει
Και πενήντα να μαζεύει

Να τρέφει όλουσ τουσ αργούσ
Νά 'χει επτά πρωθυπουργούσ
Ταμείο δίχωσ χρήματα
Και δόξησ τόσα μνήματα

Νά 'χει κλητήρεσ για φρουρά
Και να σε κλέβουν φανερά
Κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
Τον κλέφτη να γυρεύουνε

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
Ονείρατα ελπίδεσ και σκοποί
Οι μούρεσ μασ μουτσούνεσ εγινήκαν
Δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή

Σπαθί αντίληψη μυαλό ξεφτέρι
Κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει
Κι από προσπάππου κι από παππού
Συγχρόνωσ μπούφοσ και αλεπού

Θέλει ακόμα κι αυτό είναι ωραίο
Να παριστάνει τον ευρωπαίο
Στα δυό φορώντασ τα πόδια που 'χει
Στο 'να λουστρίνι στ' άλλο τσαρούχι

Σουλούπι μπόϊ μικρομεσαίο
Ύφοσ του γόη ψευτομοιραίο
Λίγο κατσούφησ λίγο γκρινιάρησ
Λίγο μαγκούφησ λίγο μουρντάρησ

Και ψωμοτύρι και για καφέ
Το "δε βαρυέσαι" κι "ωχ αδερφέ"
Ωσάν πολίτησ σκυφτόσ ραγιάσ
Σαν πιάσει πόστο δερβέναγάσ

Δυστυχία σου ελλάσ
Με τα τέκνα που γεννάσ!
Ώ ελλάσ ηρώων χώρα
Τί γαϊδάρουσ βγάζεισ τώρα