Οι τροβαδούροι

Οι χάντρεσ του θεού μετρούν το χρόνο
Σε πόλη ανοχύρωτη νυχτώνω
Η κάμερα γυρίζει κι όλοι παίζουν
Τ' αστέρια από ψηλά μασ περιπαίζουν

Με κάτι αλλοπαρμένουσ τραγουδώ
Σαν βρέφοσ τη ζωή να ξαναδώ

Οι έρωτεσ πεθαίνουν από πλήξη
Προσμένουν στην αυλίδα να φυσήξει
Φθινόπωρο γυρίζω στην αθήνα
Με μια χιλιοβρεγμένη καμπαρτίνα

Στο γήπεδο στο μπαρ στο σινεμά
Δε μένει πια εδώ η χαλιμά

Οι τροβαδούροι στήσαν αρχηγείο
Μεσ στο λαμπρό του έρωτα σφαγείο
Γλιστρώ ξανά στο σκοτεινό τουσ κύμα
Τα όρτσα τουσ μαθαίνω και τα πρίμα

Μη ρίχνεισ στο μαράζι την καρδιά
Στο δρόμο ξεφαντώνουν τα παιδιά