Περσείδες
Πάνω στο μπράτσο χάραξε η μέρα μιαν ευχή
Για το χορό που στήσανε στ' αστέρια οι περσείδεσ
Τη νύχτα που ξαγρύπνησεσ μονάχη στο σκαλί
Τον ουρανό σου χάρισαν μα πάλι δεν τον είδεσ
Δεν πέφτουνε χρυσάφι μου τα κάστρα με ευχέσ
Ούτε ξυπνούν τα όνειρα στισ μαύρεσ τισ οθόνεσ
Δεν ξεγελούν τον ίσκιο τουσ οι μοναχέσ καρδιέσ
Φτιάχνουν χαρμάνι λησμονιάσ μα ξημερώνουν μόνεσ
Ανοίγω τα χέρια μου που όλο τον κόσμο χώρεσαν
Και τώρα πια χωράνε μόνο εσένα
Στο μπράτσο η μέρα χάραξε με πείσμα κι αντοχή
Δυο κρίνα φεγγαρόλουστα που φύτρωσαν στην πέτρα
Μη μου ζητάσ να σ' αρνηθώ ζωή μου και πληγή
Μέχρι να μου τελειώσουνε τα βέλη στη φαρέτρα
Ανοίγω τα χέρια μου που όλο τον κόσμο χώρεσαν
Και τώρα πια χωράνε μόνο εσένα
Ανοίγω τα χέρια μου που όλο τον κόσμο χώρεσαν
Και τώρα πια χωράνε μόνο εσένα