Της Πούλιας

Μη με μαλώνεισ πούλια μου που τραγουδώ τισ νύχτεσ
Μόν’ φέγγε στισ αγάπεσ μου και μεσ στο κύμα ρίχτεσ
Για να πλυθούν να χτενιστούν τα γιορτινά να βάλουν
Δώσ’ τουσ μαντίλια να φορούν κοράλλια για να στολιστούν
Και να 'ρθουν να με πάρουν

Σεργιάνι να με βγάλουνε σε πόλεισ που κοιμούνται
Σε φίλουσ που χαθήκανε και πια δε με θυμούνται
Με ταξιδιάρικα πουλιά να στείλουμε χαμπέρι
Ένα νανούρισμα να παν στουσ έρωτεσ που κρύφτηκαν
Μέσα στο καλοκαίρι

Κι ύστερα σύρε να μασ βρεισ για τα παλιά να πούμε
Κι ώσπου να λάμψει ο κύρησ σου γλυκό κρασί να πιούμε
Μη με μαλώνεισ πούλια μου που τραγουδώ τισ νύχτεσ
Μόν’ φέγγε στισ αγάπεσ μου
Και μεσ στο κύμα ρίχτεσ